Zoals je hebt geleefd...zal je waarschijnlijk ook sterven

Zoals je hebt geleefd, zal je waarschijnlijk ook sterven.

Vandaag is het eigenlijk een relaxte dag in het mortuarium.
We hebben de bussen allemaal gewassen en aangevuld en er staat niet echt iets op het
programma. Als het voorbereidende werk is gedaan dan hebben we meestal een periode
van wachten. En soms kan dat echt heel lang duren. Langzaam beginnen de meldingen
binnen te stromen. Het zijn voornamelijk overbrengmeldingen en we zijn gewoon lekker
bezig.
Op het moment dat we door de stad rijden pakken we eigenlijk standaard de Witte de With
mee.
Dit is gewoon een straat waar altijd gezelligheid is en wat te beleven valt. Heerlijk om
gewoon doelloos door deze straat te rijden en te genieten van alle blije personen op straat.
Nadat er een paar meldingen weggereden zijn krijgen we via de boordcomputer een
politiemelding binnen. De melding doornemend kom ik er al heel snel achter dat het een
“lijkvinding” betreft. Dit zijn de meldingen waarbij er ergens een stoffelijk overschot
aangetroffen is en meestal beloofd dat niet veel goeds. Iemand kan er immers maar een dag
liggen maar voor hetzelfde geldt ligt deze persoon er al maanden. Ik besluit om er maar niet
al te veel over na te denken en af te wachten wat er aan gaan treffen. Eenmaal
aangekomen op het adres staan de collega’s van de Forensische opsporing ons al op te
wachten en we woorden bij gesproken. Ik schrik een beetje van het verhaal wat ik te horen
krijg. Het betreft een melding van Suïcide van een persoon die nog heel erg jong is. Echter
het schokkende wat ik hoor is dat deze persoon kennelijk na zijn daad maanden overleden in
zijn huis heeft gelegen voordat hij gevonden is.
Ik kan er even met mijn verstand niet bij. Ik vraag mijzelf af hoe het in godsnaam kan zijn dat
zo’n jong persoon zichzelf van het leven beroofd en kennelijk maanden door niemand gemist
wordt alvorens hij “ontdekt” wordt. Iemand moet een persoon van in nog geen 30 jaar
missen? Iemand moet toch denken van : “He ik heb hem al tijden niet gesproken laat ik eens
kijken hoe het met hem gaat?” Kennelijk is deze persoon zo eenzaam door het leven gegaan
dat er dus NIEMAND was die hem miste. Bij het betreden voor het portaal van de woning
maakt een indringende lijkgeur zich meester van ons. Bij het ruiken van deze geur haat ik
mijzelf dat ik voor dit beroep gekozen heb. Ik ga niet ontkennen dat ik heel slecht kan tegen
stoffelijke overschotten die verkeren in vergaande staat van ontbinding en dat de keren dat ik
tijdens zo’n melding over mijn nek gegaan ben niet meer te tellen zijn. Maar daarover een
andere keer misschien meer....
Eenmaal in de woning begin ik te kokhalzen van de deur die zich heer en meester maakt van
mij.
Als een astma patiënt begin ik heel zwaar door me mond te ademen. Zolang ik deze geur
niet ruik is het best goed vol te houden. Iemand die al heel lang in deze branche werkzaam
is heeft mij ooit een keer verteld dat je mij zulke heftige geuren door je mond moet ademen
en niet door je neus. Doordat je door je neus ademt ruik je deze doodsgeur en kan die aan
de haal gaan met je maaginhoud. En die tip heb ik ter harte genomen. Zolang ik door mijn
mond adem ruik ik hem niet. Echter moet ik jullie eerlijkheidshalve ook bekennen dat door je
mond te ademen je hem uiteindelijk wel gaat “proeven” das ook niet iets om happy van te

worden. Maar als ik dan toch uit deze twee kwade moet kiezen denk ik dat ik de juiste keuze
gemaakt hebt.
We leggen het stoffelijk overschot in een bodybag die we bij ons hebben. Ik ben nog steeds
niet over mijn verbazing heen dat iemand zolang overleden in een huis kan liggen zonder
opgemerkt te worden. Nadat we het lichaam in een luchtdichte bak hebben verpakt rijden we
naar politiemortuarium.

Onderweg denk ik dat als ik zo eenzaam zou zijn en niemand kijkt
naar mij om dat deze keuze die gemaakt wordt om uit het leven te stappen best begrijpelijk
kan zijn. Heel triest dat deze persoon zo aan zijn einde is gekomen en dat hij of zij geen
andere uitweg zag dan deze. Ik ben van mening dat dit soort meldingen gewoon simpelweg
voorkomen kunnen worden als wij als mensheid een beetje allemaal op elkaar zouden letten.
Gewoon eens aanbellen bij je buurvrouw of buurman en een praatje maken om te laten weten
dat mensen er toe doen. In een rouwcentrum zag ik ooit de tekst” Zoals hij heeft geleefd, zo
zal hij sterven” In dit geval denk ik dat het voor deze persoon klopte. Je hebt helaas een
eenzaam leven gehad, en een nog eenzamer einde. Het enige wat ik hoop is dat ook deze
persoon de rust heeft gevonden waarnaar hij opzoek is geweest.

Eenmaal bij het politiemortuarium aangekomen leveren wij volgens protocol het stoffelijk
overschot af en vervolgen wij onze weg. Op de zaak aangekomen merk ik dat het al tijd is
om naar huis te gaan!! Another day at the office